بررسی رایطه رضایت شغلی کارمندان با راندمان کاری

این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر رضایت شغلی و رابطه آن با راندمان کاری در مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران در سال 1393صورت پذیرفته است. جمعیت کل کارمندان در این تحقیق را 471 نفر شامل 75 نفر زن و 396 مرد تشکیل می دهند. فرضیات این تحقیق شامل دو بخش است؛ در بخش اول، عوامل موثر بر رضایت شغلی در آن مدیریت شامل حقوق و دستمزد، تشویق و ترفیع، خط مشی های سازمانی، شرایط محیط کار، تعهد و تعلق سازمانی و آموزش و توانمندسازی و ارتباط آن ها با راندمان کاری و در بخش دوم، تمامی عوامل موثر بر رضایت شغلی به عنوان یک شاخص با راندمان کاری سنجیده شده است. در این پژوهش از روش پژوهش پیمایشی یا زمینه یابی که از نوع پژوهش های توصیفی به شمار می رود، استفاده شده است. با توجه به جامعه آماری بر اساس جدول مورگان، تعداد 211 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. تعداد 260 پرسش نامه طی دو مرحله توزیع و تعداد 211 پرسش نامه دریافت گردید. پایایی به دست آمده براساس آزمون کرونباخ در مرحله اول 95/0 و در مرحله دوم 94/0 بود که نشان دهنده پایایی بالای پرسش نامه این پژوهش است. نتایج به دست آمده از یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای حقوق و دستمزد، تشویق و ترفیع، خط مشی های سازمانی، شرایط محیط کار، تعهد و تعلق سازمانی و آموزش و توانمند سازی، با راندمان کاری رابطه معناداری وجود ندارد. بین متغیر کلی رضایت شغلی و راندمان کاری هم رابطه معناداری به دست نیامد و این فرضیه رد شد.